Zegarki & Biżuteria 3/2010
|
Techniki obróbki jantaru znamy z dwóch źródeł. Pierwsze stanowią archeologiczne znaleziska narzędzi i ślady ich użycia na materiale bursztynowym. Drugie to źródła etnograficzne. Według tych źródeł surowiec bursztynowy najpierw poddawany był sortowaniu, gdzie podstawowym kryterium stanowiła jego przydatność do obróbki. Nie wykorzystywano bursztynu kruchego i silnie zanieczyszczonego, a także spękanego lub silnie porowatego.
|
Więcej…
|
Zegarki & Biżuteria 12/2007
|
Bursztyn bałtycki (sukcynit) znamy od pradziejów, po raz pierwszy został włączony do wykazów mineralogicznych przez Breithaupta w XIX w. By móc rozpoznawać bursztyn bałtycki trzeba poznać jego dane fizyko-chemiczne. Sukcynit odznacza się zawartością kwasu bursztynowego od 3 do 8 %. Pozostałe żywice kopalne występujące w przyrodzie nie zawierają go wcale, bądź w ilości poniżej 3 %. Zawartość kwasu bursztynowego w sukcynicie należy do jego podstawowej cechy odróżniającej od reszty naturalnych żywic kopalnych. Inne parametry sukcynitu to: skład elementarny: węgiel 61 - 81%, wodór 8, 5 – 11%, tlen około 15%, siarka do 0, 5%
|
Więcej…
|
Zegarki & Biżuteria 1/2008
|
Człowiek od pradziejów znajdował bursztyn na brzegach morskich, rzecznych, jeziornych na wydmach, polach ornych, podmokłych terenach leśnych, łąkowych. Wydobywał go z miejsc silnie erodującej ziemi bogatej w bursztyn, podczas kopania jam zasobowych, studni, fos, czy ziemianek - wszelakich robót ziemnych. Kiedyś na samych Żuławach Wiślanych wydobycie mogło odbywać się również przy okazji kopania rud darniowych i kredy łąkowej. Do dziś w podobnych okolicznościach znajduje się tę kopalinę.
|
Więcej…
|
|
|
|
Strona 4 z 4 |