Vsmart Extensions
Warsztat średniowieczny
Zegarki & Biżuteria 3/2010   

Techniki obróbki jantaru znamy z dwóch źródeł. Pierwsze stanowią archeologiczne znaleziska narzędzi i ślady ich użycia na materiale bursztynowym. Drugie to źródła etnograficzne. Według tych źródeł surowiec bursztynowy najpierw poddawany był sortowaniu, gdzie podstawowym kryterium stanowiła jego przydatność do obróbki. Nie wykorzystywano bursztynu kruchego i silnie zanieczyszczonego, a także spękanego lub silnie porowatego.

Po takiej segregacji pozostawał bursztyn twardy i czysty. Kolejnym krokiem było uporządkowanie surowca ze względu na wielkość bryłek. Barwa i przejrzystość jantaru też miała wpływ na wybór surowca, co zależało od wielu czynników jak np. rodzaj złożonego zamówienia u rzemieślnika. Przy produkcji ozdób, szczególnie zawieszek czy figurek przeważnie wykorzystywano naturalne formy surowca bursztynowego. Często wykorzystywano bryłki z naturalnymi otworami (tzw. nadziaki), które tylko czasami trochę rozwiercano.

 

 

 

 

Kliknij i pobierz cały artykuł

 

Komentarze ()