Bursztynowe surowe bryłki i ozdoby w tym amulety występują na niemal wszystkich stanowiskach archeologicznych średniowiecznej Polski (osady, cmentarzyska…). Wśród nich występują bezsporne w interpretacji ozdoby związane z wierzeniami, są to miniaturowe siekierki miolniry, krzyżyki.

Bursztyn w antycznej Grecji miał pochodzić z łez córek Heliosa opłakujących śmierć brata. Inna legenda głosi, że bursztyn jest wydzieliną promieni słonecznych – „o zachodzie słońca promienie padające na ziemię z większą siłą pozostawiają na niej krople tłustej cieczy,

które fale Oceanu wyrzucają potem na wybrzeża Germanii”. Bursztyn miał też pochodzić z morskiej piany i jest to najstarsze podanie dotyczące terenu królestwa polski z 1578r.
Informacje na temat bursztynu w wierzeniach oparłem na źródłach archeologicznych, pisanych i etnograficznych6. Pragnę podkreślić, że powyższy artykuł jest jedynie przyczynkiem do szerszych badań nad problematyką wierzeń związanych z bursztynem. Pani Barbara Lepówna w swoim artykule o wierzeniach we wczesnośredniowiecznym Gdańsku pisze także o bursztynie i amuletach z niego wykonywanych:
„…odkryto wiele krzyżyków i Młotków Thora z bursztynu między innymi w wełnianym woreczku amuletowym były: siekacz bobra, czerwone nici,......

Kliknij i pobierz cały artykuł